Οι φοιτητές, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, ευρύτερα η κοινωνία θα υπερασπιστούν τη δημοκρατία και δε θα πέσουν στην παγίδα του αποπροσανατολισμού που στήνει η κυβέρνηση.
Άμεσα να απομακρυνθούν τα ΜΑΤ από το ΑΠΘ και στη συνέχεια να καταργηθεί ο νόμος για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Ήδη δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ΄ όσα υποτίθεται ότι λύνει.
Μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να βάλει τα θεμέλια για να πείσουμε όλο τον κόσμο ότι τους αφορά, ότι υπάρχουν λύσεις, ότι η πολιτική είναι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος.
Ένας κλιματικός νόμος θα έπρεπε να ήταν σε άμεση συσχέτιση με κλαδικές πολιτικές, με εφαρμοσμένες πολιτικές στον αγροτικό τομέα, στον τομέα της βιομηχανίας και στον τουρισμό. Μπορούμε να μιλάμε για έναν κλιματικό νόμο ο οποίος δεν θα εξειδικεύει, στην Ελλάδα, πολιτικές για τον τουρισμό; Όλα αυτά βέβαια, είναι έξω από την οπτική σας και νομίζω ότι, πραγματικά, με μια διάθεση ρουτίνας, εντελώς διεκπεραιωτική, όπως σας είπα και πριν, έρχεστε σήμερα εδώ.
Ο αυταρχισμός είναι το τελευταίο «καταφύγιο» μιας κυβέρνησης που δεν μπορεί πια να λύσει κανένα πρόβλημα και ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει. Ας αφήσει λοιπόν ο κ. Πλεύρης την πολιτική «πυγμής» και «μηδενικής ανοχής» και ας προχωρήσει στις αναγκαίες κινήσεις εκτόνωσης της κρίσης.
«Οι δηλώσεις του Ερντογάν είναι απαράδεκτες, εμπρηστικές και απολύτως καταδικαστέες από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. – Λείπει όμως η κριτική καταδίκη και από την πλευρά της αμερικανικής διοίκησης – Η ηχηρή σιωπή του κ. Μπάιντεν και του State Departement δείχνουν ότι το ταξίδι του κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ δεν ήταν τόσο θριαμβευτικό στα αποτελέσματά του, όσο θέλησαν να το εμφανίσουν η κυβέρνηση και η συναφής προπαγάνδα»
Δυστυχώς, δεν πρόκειται για σκηνές από θρίλερ γυρισμένο στην Κολομβία ή το Μεξικό, αλλά για την εικόνα που διακινούν για το δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο. Χωρίς ντροπή, το δυσφημούν κατ’ εξακολούθηση, ενώ βέβαια έχουν φροντίσει να το πλήξουν με κάθε άλλο μέσο, με την επί τριετία νομοθέτησή τους.
Ένα θέμα εθνικής σημασίας, όπως είναι ο κλιματικός νόμος, για τον οποίο δηλώνω ότι είναι ο πιο σημαντικός νόμος που θα καθορίζει τη ζωή και την πολιτική της χώρας για τα επόμενα χρόνια, δεν είναι δυνατόν να συζητιέται με διαδικασία fast-track, έξω από την κοινωνία και χωρίς ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή. Τέτοια μείζονα θέματα, όπως τα εθνικά, όπως αυτά που κρίνουν το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, τη ριζική αναδιάρθρωση της οικονομίας της χώρας, θα έπρεπε να τυγχάνουν ευρείας διαβούλευσης με ενεργό ρόλο της κοινωνίας και του κοινοβουλίου.
Πιστεύετε ότι δεν χρειάζεται σχεδιασμός αλλά αρκούν χιλιάδες ατομικές αποφάσεις. Αυτό μας οδήγησε στην κρίση.
Δεν λείπει από τους πολίτες η ολιστική προσέγγιση. Από εσάς λείπει.
«Το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ, συμβαδίζει με την ανάγκη ισχυροποίησης της ενωμένης Ευρώπης, σε μία ολοένα και ισχυρότερη πολιτική Ένωση που θα είναι πολλά περισσότερα από μία κοινή αγορά»